கமலா நேரு பார்க்குக்குப் பின்புறம் இருந்த ஜோஷியின் பங்களா போர்டிகோவில் ஆர்யா காரை நிறுத்தியபோது அவளுடைய மணிக்கட்டில் இருந்த கடிகாரம் பத்தரை மணியைக் காட்டியது. “வா ஆர்யா! நீ இப்போ இங்கே வந்தது நல்லதாப் போச்சு. கடந்த அரை மணி நேரமா டாக்டர் சதுர்வேதிக்கு போன் பண்ணிப் பேச எவ்வளவோ முயற்சி செஞ்சும் முடியலை. டெலிபோன் ரெண்டு பக்கமும் ஃபால்ட். மழை கொஞ்சம் விட்டதும் நானே புறப்பட்டு வரலாம்னு நினைச்சேன்…” ஆர்யா நெற்றியைச் சுருக்கினாள். “நீங்க எதுக்காக ... Read More »
Category Archives: அதிசயம் ஆனால் உண்மை
நீல நிற நிழல்கள் (12)
February 6, 2015
மனதுக்குள் உறுத்திக் கொண்டிருந்த அந்தச் சந்தேகத்தை இன்ஸ்பெக்டர் மல்ஹோத்ராவிடமே கேட்டான் ரமணி. “சார்! என்னோட பிரதர் ஹரிஹரன் ஓட்டல் ரூமைப் பூட்டிக்கிட்டு வெளியே போயிருந்த சமயத்துலதான் துவாரகநாத் கள்ளச்சாவி போட்டு ரூமைத் திறந்து, பொருட்களை எடுத்துட்டுப் போனதா சொன்னீங்க… ஹரிஹரன் யாரையாவது பார்க்கிறதுக்காக வெளியே போயிருக்கிற பட்சத்தில் வாட்ச்சைக் கட்டிட்டுத்தானே போயிருக்கணும். இல்லையா?” “ம்… இருக்கலாம்.” “அப்படி வாட்ச் கட்டிட்டுப் போயிருந்தா அந்த வாட்ச் துவாரகநாத் மணிக்கட்டுக்கு எப்படி வந்திருக்க முடியும்? லாரி மோதிச் செத்துப்போன துவாரகநாத் ... Read More »
நீல நிற நிழல்கள் (11)
February 6, 2015
விட்டல் வியர்த்த முகமாக டாக்டர் சதுர்வேதியையே பார்க்க, அவர் ஆர்யாவை ஏறிட்டார். “கெஸ்ட்டை நான் உள்ளே கூட்டிட்டுப் போறேன். நீ போய் கூல்ட்ரிங்க்ஸுக்கு ஏற்பாடு பண்ணு ஆர்யா!” ஆர்யா தலையசைத்துவிட்டு, இருட்டில் பழகிவிட்ட பார்வையோடு எதன் மீதும் மோதிக்கொள்ளாமால் லாபரட்டரியின் உட்புறத்தை நோக்கி நடக்க, சதுர்வேதி கையிலிருந்த ரிவால்வரை விட்டல் பக்கமாய்த் திருப்பினார். “ம்… வா!” “ச… சார்!… எ… என்னை ஒண்ணும் பண்ணிடாதீங்க ச… சார்!…” “பயப்படாதே வா!… நிஷாவைத்தானே நீ பார்க்க வந்தே? அவ ... Read More »
நீல நிற நிழல்கள் (10)
February 6, 2015
பம்பாய் சில்வர்ஸாண்ட் ஓட்டல் ரிசப்ஷனிஸ்ட் இளைஞன் தனக்கு எதிரில் உட்கார்ந்திருந்த ரமணியைப் பார்த்துக் கொண்டே டெலிபோனில் கீதாம்பரியோடு பேசினான். “மிஸஸ் கீதாம்பரி ஹரிஹரன் ப்ளீஸ்!” “ஹோல்டிங்” “மேடம்! உங்க கணவர் உங்களோடு பேசுவதற்காகக் காத்திருக்கிறார். இணைப்பு தரட்டுமா?” “ப்ளீஸ்…” ரிசப்ஷனிஸ்ட் இளைஞன் ரிஸீவரின் வாயைத் தன் இடது கை விரலால் பொத்திக் கொண்டு, கவலை முகத்தோடு ஏறிட்டான். “சார்! நீங்க சொன்னது போலவே மிஸஸ் கீதாம்பரியிடம் பேசிவிட்டேன். அவர்கள் லைனில் இருக்கிறார்கள்… பேசுங்கள்…” “தாங்க்யூ வெரி மச்!” ... Read More »
நீல நிற நிழல்கள் (9)
February 6, 2015
டாக்டர் சதுர்வேதியும் ஆர்யாவும் மின்சாரம் செத்துப் போயிருந்த அந்தக் கெட்டியான இருட்டில் மேற்கொண்டு நகராமல் அப்படியே நின்றார்கள். சில விநாடி கலக்கமான நிசப்தத்துக்குப் பிறகு, ஆர்யா பிசிறடிக்கிற குரலில் கூப்பிட்டாள். “டாக்டர்…!” “ம்…” “இந்த நேரம் பார்த்து நம்ம ஜெனரேட்டரும் ரிப்பேர். ரெண்டு நாளைக்கு முந்தி ஜெனரேட்டரை ரிப்பேர் பார்க்க வந்த ஆளை ஒரு வாரம் கழிச்சு வரச்சொன்னது எவ்வளவு பெரிய தப்புன்னு இப்பத்தான் தெரியுது.” “ஆர்யா! அதையெல்லாம் பேசிட்டிருக்க இது நேரமில்லை. டார்ச்சை எடுத்துக்கிட்டு உள்ளே ... Read More »
நீல நிற நிழல்கள் (8)
February 5, 2015
போன் பேசிவிட்டு “அத்தே!” என்று கூப்பிட்டுக்கொண்டு அறைக்குள் கீதாம்பரி நுழையவும், ஜன்னல் பக்கமாய்த் திரும்பி நின்று சத்தமில்லாமல் அழுது கொண்டிருந்த திலகம் அவசர அவசரமாய்க் கண்களைச் சேலைக் தலைப்பால் துடைத்துக்கொண்டு, கட்டாயப் புன்னகையை வாடகைக்கு வாங்கியபடி திரும்பினாள். “வாம்மா!” திலகத்தின் முகத்தைப் பார்த்துவிட்டுக் கீதாம்பரியின் பிறைநெற்றி ஸ்டிக்கர் பொட்டோடு சுருங்கியது. “என்ன அத்தே! கண்ணெல்லாம் சிவந்திருக்கு… அழுதீங்களா?” “சேச்சே… அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லை. பாழாப்போன ஒத்தைத் தலைவலி காலையிலிருந்து ஆரம்பமாயிடுச்சு. வெளிச்சத்தைப் பார்த்தாப் போதும் கண்ணெல்லாம் கூசி தண்ணியாக் கொட்டுது.” “மாத்திரை ... Read More »
நீல நிற நிழல்கள் (7)
February 5, 2015
ஜோஷி சொன்னதைக் கேட்டுச் சதுர்வேதி தன் சதைப் பற்றில்லாத உதடுகளை விரித்து அகலமாய்ப் புன்னகைத்தார். “மிஸ்டர் ஜோஷி! நீங்க இப்போ சொன்னது நடக்கப் போகிற நிஜம். உங்க மகனை மூளைக்கோளாறிலிருந்து குணப்படுத்தறதுக்காக நான் மேற்கொண்டிருக்கிற இந்த ஜீன் ட்ரான்ஸ்ஃபர் எக்ஸ்பரிமெண்ட்ஸில் நான் ஆரம்பக் காலத்தில் சந்தித்த தோல்விகள் இப்போது இல்லை. சோதனையான எவ்வளவோ கட்டங்களைத் தாண்டி வந்துட்டேன்.” “டாக்டர்! எனக்கு ஒரு பயம்…” “என்ன…?” “உங்க ஆராய்ச்சி முடியறதுக்குள்ளே என் மகன் நகுலுக்கு மூளைக்கோளாறு அதிகமாயிட்டா அதுக்கப்புறம் ... Read More »
நீல நிற நிழல்கள் (6)
February 5, 2015
பெரிய குங்குமப்பொட்டோடு பாஸ்போர்ட் சைஸ் போட்டோவில் சிரித்த அண்ணி கீதாம்பரியைப் பார்த்ததும் ரமணியின் கண்களை நீர் கீறியது. இதயத்தின் ஓரம் அறுபட்டது. ரமணியின் தோளைத் தொட்டார் மல்ஹோத்ரா. “போட்டோவில் இருக்கிறது மிஸஸ் ஹரிஹரன்தானே?” ரமணி தலையசைத்தான். “எனி கிட்ஸ்…?” “நவ் ஷீ ஈஸ் கேரியிங்.” “பாப்ரெ!” நெற்றியைக் கீறிக்கொண்டார். ரமணி, தொண்டையடைக்கிற குரலில் கேட்டான். “பாடி எப்போ கிடைக்கும் சார்?” “இன்னும் போஸ்ட்மார்ட்டம் முடியலை. எப்படியும், பி.எம் முடிஞ்சு உங்க கைக்கு பாடி கிடைக்க சாயந்திரம் ஆறு ... Read More »
நீல நிற நிழல்கள் (5)
February 5, 2015
“வா நிஷா! வெல்கம்!” என்று சிரித்துக்கொண்டே புகை கசியும் வாயோடு சொன்ன சதுர்வேதியைப் பார்த்து உடம்பின் முக்கியப் பாகங்களில் உடைந்தாள் நிஷா. திக்கித்த விழிகளில் பயம் தத்தளித்தது. சதுர்வேதியின் புன்னகை பெரிதாயிற்று. “உன்னை அப்பவே போகச் சொல்லிட்டேனே?” “டா… டாக்டர்… அது… வந்து….” “பத்திரிக்கை ரிப்போர்ட்டர் வேலை மாத்திரம் இல்லாமல் பார்ட் டைமா துப்பறியும் வேலை கூடப் பார்க்கிறே போலிருக்கு?…” “டா… டாக்டர்… வெளியே மழை அதிகமாயிடுச்சு… அதான்…” “ஒண்டிக்கலாம்னு உள்ளே வந்துட்டியாக்கும்?” சொல்லிக்கொண்டே ஒரு பீரோவின் ... Read More »
நீல நிற நிழல்கள் (4)
February 4, 2015
கீதாம்பரி கேட்ட கேள்விக்குப் பதில் சொல்ல மாசிலாமணியும் திலகமும் திணறிக் கொண்டிருக்கும்போதே, ரமணி உதட்டுக்கு ஒரு ரெடிமேட் புன்னகையைக் கொடுத்தபடி அவளை ஏறிட்டான். “ரகசியம் ஒண்ணுமில்லே அண்ணி… அப்பாவுக்கும் எனக்கும் சின்னதா ஒரு சண்டை…” “சண்டையா?” “ம்!” “என்ன சண்டை?” “அப்பா நாளைக்குக் காலையில… கொச்சிக்கு என்னைப் புறப்பட்டுப் போகச் சொல்றார்…” “கொச்சிக்கா… எதுக்கு?” “ஒரு காண்ட்ராக்ட் வேலைக்கு டெண்டர் போட்டிருந்தோம். அந்தக் காண்ட்ராக்ட் நமக்குக் கிடைக்கணும்னா, அங்கே இருக்கிற ஒரு அரசியல் புள்ளியைப் பார்த்து லஞ்சம் ... Read More »