டிரான்ஸ்ஃபார்மருக்குப் பின்னால் மண்டியிருந்த செடிகளின் மறைவில் உட்கார்ந்திருந்த ரமணி, ஜோஷியின் நிசப்தமான பங்களாவையே கண்கொத்திப் பாம்பாகப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். இதயம் லயம் மாறித் தாறுமாறான துடிப்பிலிருக்க, உடம்பு வியர்த்துக் கசகசத்தது. ஜோஷியின் பங்களாவுடைய சதுர ஜன்னல்களில் ஒட்டியிருந்த ட்யூப் லைட் வெளிச்சம் சட்டென்று அஸ்தமித்தபோது ரமணியின் மனசுக்குள் புதிதாக ஒரு பயம் எட்டிப் பார்த்தது. ‘ஜோஷி திடீரென்று காரில் கிளம்பிவிட்டால் அவரை எப்படிப் பின்தொடர்வது…?’ ‘உடனடியாக டாக்ஸி கிடைப்பது இந்த இடத்தில் சாத்தியம் இல்லையே…!’ ரமணி யோசித்துக் ... Read More »

நர்ஸின் முகத்தில் படிந்திருந்த கலவரத்தைப் படித்து விட்ட மாசிலாமணி, கண்களில் பயத்தைப் பரப்பிக் கொண்டு அவளை ஏறிட்டார். “நீ… நீ… என்னம்மா… சொ… சொல்றே…? கீதாம்பரியோட உயிருக்கு மறுபடியும் ஏதாவது ஆபத்தா…?” “சார்… கீதாம்பரியோட உயிரைப் பத்தியோ, பிறந்த குழந்தையோட உயிரைப் பத்தியோ இனிமே கவலைப்பட ஏதுமில்லை. இப்ப நான் சொல்ல வந்த விஷயமே வேறே…” “நீ… என்னம்மா… சொல்றே…?” “சார்…! உங்க குடும்ப விஷயத்துல நான் தலையிடறதா நீங்க நினைக்கக் கூடாது. கொஞ்ச நேரத்துக்கு முந்தி ... Read More »

ஜோஷியை ஏறிட்டார் டாக்டர் சதுர்வேதி. “அந்த திவாகர் நிச்சயமா உங்களைச் சந்தேகப் பார்வை பார்த்தானா?” “ம்… பார்த்தான்.” “அவனோட பார்வையே அப்படிப்பட்டதா இருந்தா…?” “நோ டாக்டர்… அவனோட பார்வையை நான் படிச்சுட்டேன். நிச்சயமா என் மேல அவனுக்குச் சந்தேகம் தட்டியிருக்கு…” “அவன் உங்களைச் சந்தேகப்படக் காரணம்…?” “ஹரிஹரனைப் பத்தி இன்ஸ்பெக்டர் மல்ஹோத்ரா கேள்விகளைக் கேட்டபோது நான் இயல்பான முகபாவத்தோடுதான் பதில்களைச் சொன்னேன். ஆனா, என் மனசுக்குள்ளே இருந்த அதிர்ச்சி என்னையும் அறியாமல் என் கண்களில் வெளிப்பட்டிருக்கலாம். அந்த ... Read More »

டாக்டர் மனோரஞ்சிதத்தை மாசிலாமணி நைந்துபோன குரலோடு ஏறிட்டார். “ரமணியை ஹரிஹரன் மாதிரி பேச வைக்கிறது இப்போது இருக்கிற சூழ்நிலையில் ரிஸ்க்கான விஷயம் டாக்டர். ரெண்டு பேரோட குரலும் ஒரே தொனியில் இருந்தாலும் பேசற அந்நியோன்யத்தில் நிச்சயமா வித்தியாசம் தெரியும். ஏற்கனவே ரமணி பம்பாயிலிருந்து ஹரிஹரன் மாதிரி பேசியிருக்கான். அது சரியானபடி வொர்க்அவுட் ஆகலை. கீதாம்பரிக்கு அந்தப் பேச்சில் சந்தோஷமில்லை. ‘பம்பாய் மண்ணை மிதிச்சதும் ஆளே மாறிட்டார்… பொண்டாட்டிக்கிட்ட ஏதோ மூணாம் மனுஷிகிட்ட பேசற மாதிரி பேசறாரே’ன்னு கீதாம்பரி ... Read More »

“வால்ச்சந்த்…!” கையில் சாவிக் கொத்தோடு பங்களாவின் இருட்டுக்குள் நகர்ந்து வாசல்கதவை நோக்கிச் செல்ல முயன்ற வால் சந்த், ஆர்யாவின் குரல் கேட்டதும் நின்றான். “என்னங்கம்மா?” “வாசல் கதவோட லாக்கர் கொஞ்சம் நுட்பமானது. மேக்னடிக் லாக். வெறும் சாவியைப் போட்டா அது வாயைத் திறக்காது…” “வேற என்னம்மா பண்ணனும்?” “வாசல்கதவுக்குப் பக்கத்திலேயே இடதுபக்கமா, சின்னதா ஒரு மரஷெல்ஃப் இருக்கு. அந்த ஷெல்ஃபுக்குள்ளே ஸ்பேனர் சைஸில் ஒரு மேக்னடிக் ரிலீவர் இருக்கு. அது பாட்டரியில் இயங்குகிற அமைப்பு. கருவியோட தலைமாட்டில் ... Read More »

கீதாம்பரியின் பார்வையில் தெரிந்த சந்தேகப் பொறியைக் கவனித்துவிட்ட மாசிலாமணி, முகத்தில் இயல்பான ஒரு புன்னகையைக் கொண்டு வந்தார். “என்னம்மா அப்படிப் பார்க்கிறே?” “மா… மாமா…! ரமணி கொச்சிக்குப் போயிருக்கிறதாகத்தானே… சொ… சொன்னீங்க…! இப்போ பம்பாயிலிருந்து போன் வந்திருக்கிறதா நர்ஸ் சொல்லறாங்க…?” கீதாம்பரிக்கு லேசாக மூச்சிரைத்தது. “அ… அது வந்தும்மா… ரமணி கொச்சிக்குத்தான் போயிருந்தான். ஹரிஹரன் ஜெர்மனி புறப்பட்டுப் போறதுக்கு முந்தி பம்பாய்ல பிஸினஸ் பார்ட்டி ஒருத்தரை எக்ஸ்போர்ட் ஆர்டர் விஷயமா சந்திச்சுப் பேசினதுல, பேச்சு வார்த்தை முடியலை. ... Read More »

ஜோஷியின் இதய மையத்தில் பூகம்பம் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தாலும் அதை வெளியே காட்டிக்கொள்ளாமல் முகத்தை வெகு இயல்பாய் வைத்துக்கொண்டு இன்ஸ்பெக்டர் மல்ஹோத்ராவை ஏறிட்டார். “பேர்… என்ன சொன்னீங்க?” “ஹரிஹரன்.” “இதே ஊரைச் சேர்ந்தவரா?” “இல்லை. மெட்ராஸ்.” ஜோஷி யோசிக்கிற தினுசில் முகத்தை முப்பது விநாடிகள் வைத்துக் கொண்டிருந்துவிட்டு மெள்ளத் தலையாட்டினார். “தெரியலையே…” “ஹரிஹரன் மெட்ராஸில் பெரிய பிசினஸ்மேன். நேற்றைக்கு ராத்திரி பம்பாய்க்கு வந்து இன்னிக்குக் காலையில ஃப்ராங்ஃபர்ட் போறதுக்காக ஓட்டல் சில்வர் ஸாண்ட்ல தங்கியிருந்தார். மலபார்ஹில்ஸில் யாரையோ பார்க்கிறதுக்காக ... Read More »

சில விநாடி யோசனைக்குப் பின், ஆர்யா நெற்றியில் சரம் கட்டியிருந்த வியர்வையை இடதுகை ஆட்காட்டி விரலால் வழித்துக்கொண்டே வால் சந்தை ஏறிட்டாள். “வால் சந்த்!…” “அம்மா!…” “டாக்டர் கிடக்கிற கோலத்தைப் பார்த்தா அவர் உயிரோடு இருப்பார்னு எனக்குத் தோணலை… டாக்டரோட மரணத்துக்குக் காரணமான நிஷாவை எந்தக் காரணத்தைக் கொண்டும் வெளியே தப்ப விட்டுடக் கூடாது. எப்படியாவது அவளை மடக்கியாகணும்!” “இந்தப் பங்களாவுக்குள்ளே போறதுக்குப் பின்பக்கமா ஏதாவது வழி இருக்காம்மா?” “இல்லையே!” “ஏதாவது ஒரு வழியில் நான் பங்களாவுக்குள்ளே ... Read More »

“வீ ஆர் ஹெல்ப்லெஸ்!” என்று சொல்லிவிட்டு நகர முயன்ற டாக்டர் மனோரஞ்சிதத்தின் கைகளைக் கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டு குரல் தழுதழுத்தாள் திலகம். “டாக்டர், என்னோட மருமகப் பொண்ணை எப்படியாவது காப்பாத்திக் குடுங்க. என் மகன் ஹரி உயிரோடு இருக்கிறான்னு பம்பாயிலிருந்து தகவல் கிடைச்சிருக்கிற இந்த நேரத்துல இவ எங்களை விட்டுட்டுப் போயிடக் கூடாது டாக்டர்!” மனோரஞ்சிதம் உயிரில்லாத புன்னகையொன்றைப் பூத்தாள். “ரெண்டு உயிர்களையும் காப்பாத்தறதுக்கான எல்லா முயற்சிகளையும் எடுத்துக்கிட்டேன். குழந்தை பிறந்ததுக்கப்புறம் கீதாம்பரியோட பல்ஸ் ரேட் சரியில்லை. அதைச் ... Read More »

பவ்யமாக எழுந்து கும்பிட்ட அந்த நபருக்கு வயது இரண்டு இருபது இருக்கலாம். முடி கொட்ட ஆரம்பித்துவிட்ட மண்டையில், அஞ்சிய ரோமங்கள் கட்டுப்பாட்டை இழந்து சிலும்பிக் கொண்டு தெரிய, வெளிறிப் போன நிறத்தில் காக்கி பாண்ட், காக்கி சர்ட் அணிந்திருந்தான். முகத்தில் மெலிதாய் ஒரு பயக் கோட்டிங். ஒரு லேசர் பார்வையோடு இன்ஸ்பெக்டர் மல்ஹோத்ரா கேட்டார்: “யார் நீ?” அவன் தன் மார்புக்குக் குறுக்கே இரண்டு கைகளையும் கட்டிக்கொண்டான். “ஸாப்! நான் ஒரு டாக்ஸி டிரைவர். என் பேர் சஹாடே. ... Read More »