Home » அதிசயம் ஆனால் உண்மை » நாவல்கள் » இரண்டாம் தேனிலவு – 28
இரண்டாம் தேனிலவு – 28

இரண்டாம் தேனிலவு – 28

“அமுதா… இன்னிக்கு நாம வெளியே எங்கேயும் போகல. இன்னிக்கு முழுக்க நாம லாட்ஜ்லதான் இருக்கப் போறோம். இன்னும் ஓப்பனா சொல்லணும்னா… இதுவரைக்கும் நமக்குள்ள நடக்காத ஃபர்ஸ்ட் நைட், ஃபர்ஸ்ட் பகலா இன்னிக்கு நடக்கப் போகுது. தயவுசெய்து, வழக்கம்போல ஏதாவது ஒரு காரணத்தைச் சொல்லித் தப்பிக்க முயற்சிக்காத. அப்படியே நீ முடியாதுன்னு மறுத்தாலும், நான் விடப்போறதாவும் இல்ல…”சினிமாவில் வரும் வில்லன் மாதிரியே பேசினான் குணசீலன். அவனது பேச்சு அமுதாவை அதிர்ச்சிக்கு ஆளாக்கியது. அவனுக்குப் பதில் சொல்ல முடியாமல் தவித்தாள்.

“அரை மணி நேரம் உனக்கு டைம் தர்றேன். இப்போ மணி 9.10 ஆகுது. இன்னிக்கு நாம சாப்பிடுறதுக்கு ஓட்டலுக்குப் போக வேண்டாம். நானே டிபன் வாங்கிட்டு வந்திடுறேன். அதுக்குள்ள நல்லா யோசிச்சு முடிவெடுத்துக்க. நான் வந்ததும், இன்னிக்கு முழுக்க என்ஜாய் பண்ணுறோம்…”

– இப்படிச் சொன்ன குணசீலன், தான் நோண்டிக் கொண்டிருந்த லேப்-டாப்பை ஆப் செய்யாமல், அப்படியே வைத்துவிட்டு, ஓட்டலுக்குப் புறப்பட்டான்.

அமுதாவின் நிலை பரிதாபமாக இருந்தது. “எப்படியாவது மனசை மாத்திட்டு இவனோடு வாழ்ந்துடலாம்னுதான் நினைக்கறேன். ஆனா… என்னோட மனசு முழுக்க நீ இருக்கும் போது, அப்படியொரு முடிவை எடுக்க முடியமாட்டேங்குதே…” என்று, முன்னாள் காதலன் அசோக்கை நினைத்து ஏங்கியவள் கண்ணீர்விட்டு அழத் துவங்கிவிட்டாள்.

அப்போது அவளது பார்வையில், அதுவரையில் குணசீலன் பயன்படுத்திக் கொண்டிருந்த லேப்-டாப் பட… அதில் அப்படி என்னதான் செய்து கொண்டிருக்கிறான் என்பதை அறிய அதன் அருகே சென்றாள். அங்கே மானிட்டரில் அவள் கண்ட காட்சி அப்படியே அவளை அதிர்ச்சியில் உறைய வைத்தது. அமுதாவை டி-ஷர்ட், ஜீன்ஸ் பேன்டில் வெளியே அழைத்துச் சென்று விதவிதமாகப் போட்டோ எடுத்திருந்த குணசீலன், அந்தப் படங்களில் சிலவற்றை தனது ஃபேஸ்புக்கில் அப்லோடு செய்திருந்தான். குறிப்பாக, அமுதா செக்ஸியாக தெரியும் போட்டோக்களை இணைத்திருந்தான். மார்பகங்கள் பளிச்சென்று தெரியும் அளவுக்கு போஸ் கொடுத்துக் கொண்டிருந்த அமுதாவைப் பற்றிய சிறு குறிப்பையும் எழுதியிருந்தான் குணசீலன்.

“ஹாய் ஃப்ரெண்ட்ஸ். இந்த பியூட்டி யாருன்னு நீங்க கேட்கறதுக்கு முன்னாடியே, இவளைப் பற்றி நானே சொல்லிவிடுகிறேன். இவதான் என் புது மனைவி அமுதா. வில்லேஸ் கேர்ள். பொறந்தது, வளர்ந்தது, படித்தது எல்லாமே வில்லேஜ் என்றாலும், அவளை சிட்டி கேர்ள் ஆக்கிவிட்டேன். அவளைப் பார்த்தாலே, உங்களுக்கு அது தெரியும். என் புது மனைவி உங்கள் பார்வைக்கு எவ்வளவு அழகாக தெரிகிறாள்? அவளுக்கு என்ன மார்க் தரலாம்? நீங்களே சொல்லுங்கள், ஃப்ரெண்ட்ஸ்” என்று எழுதியிருந்தான் அவன்.

அமுதா படத்தைப் பார்த்ததும் அவனது நண்பர்கள் பட்டியலில் உள்ள பல பேர் சில நிமிடங்களிலேயே அங்கே வந்து தங்களது கருத்துக்களைக் கொட்டித் தீர்த்து பதிவு செய்து விட்டார்கள்.

“உன் மனைவி ரொம்ப சூப்பரா இருக்காடா…” என்பது துவங்கி, “உன் மனைவிக்கு அழகே அந்த பெரிய மார்பகங்கள்தான்” என்பது வரையில், அவளைப் பற்றி எல்லாவற்றையும் அலசி ஆராய்ந்து கருத்துக்களைச் சொல்லி இருந்தார்கள் அந்த ஃபேஸ்புக் நண்பர்கள்.

அமுதாவின் மார்பக அழகு பற்றி விமர்சித்த நண்பனுக்குப் பதிலும் சொல்லி இருந்தான் குணசீலன். “அதைத் தொடக்கூடிய வாய்ப்பு எனக்கு இன்னிக்குதான்டா கிடைக்கப் போகுது. அதைத் தொட்டு அனுபவிச்சப் பிறகு, அந்த அனுபவத்தை சொல்றேன்” என்று அவன் கமென்ட் போட… வில்லங்கமான நண்பன் ஒருவன், “உனக்கு முன்னாடியே அதை நான் தொட்டுட்டேனே…” என்று கிறுக்குத்தனமாக எழுதி இருந்தான்.

“என்னடா சொல்ற? இவளை ஏற்கனவே உனக்கு தெரியுமா? அப்போ, என்னை ஏமாத்திட்டாங்களா?” என்று குணசீலன் பதிலுக்குக் கேட்க… “டேய் மச்சான், தப்பா நினைச்சுக்காதடா. என்னோட கம்ப்யூட்டர் ஸ்கிரீன்லதான்டா “அதை”த் தொட்டேன்…” என்று சொல்லியிருந்தான் அந்த ஃபேஸ்புக் நண்பன்.

தன்னுடைய கவர்ச்சியான போட்டோக்களை ஃபேஸ்புக்கில் போட்டு, குணசீலனும் உலகம் முழுக்க பரந்து விரிந்துள்ள அவனது நண்பர்களும் கொச்சையாக கமென்ட் அடித்துக் கும்மியடிப்பதைப் பார்த்த அமுதாவின் கண்களில் இருந்து பொலபொலவென்று கண்ணீர் கொட்டியது.

“ஆடை விலகிய ஒரு போட்டோவை வைத்து இவன் இவ்வளவு செய்கிறானே… என்னை முழுமையாக இவனிடம் ஒப்படைத்து விட்டால்… கண்டிப்பாக இன்னும் என்னவெல்லாமோ செய்வான். அசோக்கைத்தான் கல்யாணம் பண்ணிப்பேன்னு உறுதியா இருந்திருந்தா, இப்படியொரு நிலைக்கு வந்திருக்காதே…” என்று அவளது மனம் அழுதது.

அதேநேரம், நம்பியார் ரேஞ்சுக்குக் கையைப் பிசைந்து கொண்டு பலமாகத் திட்டம் தீட்டிக்கொண்டிருந்தான் ரூம் பாய் விவேக். அமுதா ஆடையின்றி குளிப்பதை வீடியோவாகப் பதிவு செய்ய கீ-செயின் கேமராவை பாத்ரூமுக்குள் ஒளித்து வைத்துவிட்டுப் போனானே, அதே ரூம் பாய்தான்!

சிறிதுநேரத்தில், தன்னந்தனியாக இருக்கும் அமுதாவின் அறைக்கு அவன் மட்டுமே வந்தான். ஹாலிங் பெல்லை அழுத்தினான். அழுது கொண்டிருந்த அமுதா, கண்ணீரை வேகமாகத் துடைத்துவிட்டுக் கதவை திறந்தாள். அவள் எதிர்பார்த்த குணசீலனுக்குப் பதிலாக ரூம் பாய் விவேக் நின்று கொண்டிருந்தான்.

“மேடம்… என்னோட வண்டி கீ-செயினைத் தவறவிட்டுட்டேன். கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி நான் இங்கே வந்தப்ப அதை மறதியா இங்கே பாத்ரூம்ல வெச்சிட்டுப் போய் இருக்கலாம்னு நினைக்கறேன். நான் அதை தேடிப் பார்க்கலாமா?” என்று கேட்டவன் அமுதாவை மேலும் கீழுமாகப் பார்த்தான். அவள் குளித்து முடித்து விட்டாளா என்று அலசி ஆராய்ந்தன அவனது கண்கள்.

ஏற்கனவே ஃபேஸ்புக் காட்சிகளைப் பார்த்து சோகத்தில் இருந்த அமுதா, “சரி… போய் பார்த்துவிட்டுப் போ…” என்று அவனுக்கு அனுமதி தந்தாள். பாத் ரூமுக்குள் வேகமாக நுழைந்த விவேக், தான் வைத்த இடத்தில் கேமரா கீ-செயினைத் தேடினான். ஆனால், வைத்த இடத்தில் அது இல்லை. கீ-செயின் கேமரா காணாமல் போனதில் அவனுக்குப் பயங்கர அதிர்ச்சி. வேறு யாருடைய கையிலும் அது சிக்கி, பெரும் பிரச்னை ஆகிவிட்டால் என்ன செய்வது? என்று அவன் யோசித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே அமுதா குரல் கொடுத்தாள்.

“பார்த்திட்டியாப்பா… கீ-செயின் கிடைச்சதா?”

“இல்ல மேடம். இங்கே இல்லை! வேற எங்கேயாவது விழுந்திருக்குமான்னும் தெரியல. உங்க கையில அது கிடைச்சா, வேற யார் கிட்டேயும் குடுத்திடாதீங்க. நானே வந்து வாங்கிக்கறேன்…” என்று சொல்லிவிட்டு வெளியேறினான் விவேக். அவனது இதயம், பயத்தில் வேகமாக அடித்துக் கொண்டது.

 

தொடரும்…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Scroll To Top